And the new not so local hillrun hero is.....

En als je dan denkt dat je het mooiste gebied van Schotland hebt gezien, dan val je van het ene prachtige uitzicht in het nog prachtigere uitzicht hoe verder je naar het Noorden rijdt! In 3 uur tijd waanden we ons afwisselend in de Drakensbergen in Zuid-Afrika, op de Mont Galibier in Frankrijk, bij het rode flamingo meer in Chili (ok, alleen de flamingo's ontbraken😂), met vlaggetjes in de bergen van Nepal en doorlopend in Nieuw Zeeland😍 ge-wel-dig mooi!!! Een kleine weg met veel viewpoints en fotomomenten 😁 Sommigen vonden het nodig om Ellen met grote regelmaat uit te lachen om haar blijdschap over goed gelukte panorama foto's, maar ja wie zou er niet glunderen van oor tot oor bij zulke uitzichten🤩

Onze camping in Durness, aan het einde van de wereld, ligt aan de kust en kijkt uit over een prachtige baai met zandstrand. Je zou dan ook verwachten dat het prachtige uitzicht dé attractie van deze plek is! Maar nee hoor, dat zijn onze achterburen op de camping😂 Op onze eerste avond waren zij opeens één van hun twee (overigens zeeeeeer irritante) kinderen kwijt na een potje verstoppertje. Terwijl moeder steeds fanatieker zijn naam over de camping riep en zenuwachtig van de ene kant van de camping naar de andere kant rende, speelde vader uiterst geconcentreerd met zijn drone. Toen moeder uiteindelijk na lang zoeken en roepen zelfs de politie belde om haar zoon als vermist op te geven, besloot vader toch zijn drone even weg te leggen en een rondje met de auto te gaan rijden om zoonlief te zoeken. Met succes! Tegelijk met de politie kwam ook vader met zoonlief aan op de camping. Het liep gelukkig af met een sisser. De volgende ochtend presteerde deze bijzondere familie het echter om het volgende campingschandaal op hun naam te zetten😩 Zij ritsten rond 7:00 uur hun tent open en lieten hun twee hondjes naar buiten. De rits ging weer dicht en de hondjes gingen, zonder aangelijnd te zijn, zelf op excursie over het veld. Wat uiteindelijk resulteerde in een veld blaffende honden die wél aangelijnd zaten, EN een verse flinke hondendrol 💩 midden op het veld🤣 Tja, enigszins met stomheid geslagen  keken de andere veldbewoners elkaar aan. Tot onze andere buurvrouw besloot tot actie over te gaan. In een pracht van een pyjama met warrige ochtendcoupe stampte ze kordaat naar de dichtgeritste tent om de buren te wijzen op de dampende drol. Ze moest lang roepen en de tent helemaal heen en weer schudden tot er respons kwam. De rits ging open en de achterbuurman kwam uiteindelijk in een gigantische onderbroek en een poepzakje naar buiten om de drol, voor het oog van de rest van het veld, op te ruimen...... We waren wakker😂😆

Tot zover de soap van de camping, haha!!!

Tijd voor actie! De blaren waren geheeld, de spierpijn was weg, dus duidelijk tijd voor onze volgende hike!!💪😁 Deze keer gekozen voor een iets kortere variant met minder klimwerk😉: de Faraid Head hike. De wandeling startte op een bounty strand van formaat waar we bij het hek werden gewaarschuwd voor de mogelijke aanwezigheid van schapen. Deze schapen bleken in de praktijk vrij groot, zwart en er verrassend veel uit te zien als koeien 😂 Je komt ze in Katwijk niet vaak tegen🤪 Na deze meet en greet kwamen we langs nog veeeel meer prachtige baaien, ruige kustlijnen en indrukwekkende vergezichten. Zo mooi en zo overweldigend dat het niet is te vangen in een foto..... Voor Guido kreeg de wandelbeleving nog meer inhoud toen hij al lopend, over het strand, zijn langverwachte ham/kaas croissant kon nuttigen 😂

Weer terug op de camping bleken onze achterburen helaas nog niet te zijn vertrokken 🙄 Sterker nog, ze staken de BBQ aan en rookten het hele veld uit gedurende een uur of twee😱 De twee bijbehorende irritante kinderen hebben na het zoveelste incident met bal, knuppel, frisbee en/of hond(en) een Engelse (of wat daarvoor doorging🤪) pedagogische heropvoeding van juf Ellen gekregen, er zijn tenslotte grenzen😉

Onze laatste dag in het Noorden waren we getuigen van een wel heel bijzonder dorpsfeest😁 De Durness Highland Games!!!! Wat een timing dat dit jaarlijkse festijn precies plaatsvindt als wij hier twee dagen zijn🤩 Hoewel Geert vooraf grote plannen had met als outfit een Schotse onderbroek over een fleece broek en de introductie van het onderdeel rauwe eieren gooien uit de Warmondse Kaagweek, heeft hij zich tot grote opluchting van Guido en Babet toch netjes gedragen 😂 Dat wil zeggen, hij kon het natuurlijk niet laten om zich aan te melden voor de hillrun🤩 En ja hoor, terwijl de tractoren nog rondreden door de arena voor de showronde, riep Guido "hee daar is al een loper terug!" En toen riep Babet "hee daar is papa!". En zo ging Geert met 35 pond aan prijzengeld weer terug naar huis🤣 Tweede plek overall en eerste plek boven de 35 jaar. Gelukkig geen wisselbeker voor dit onderdeel want één van de regels is dat wisselbekers binnen de UK moeten blijven🤪

Naast het flitsende optreden van Geert, was het sowieso een topmiddag! Wat ontzettend leuk om als buitenstaander zo onderdeel te mogen zijn van een jaarlijks regiofestijn met zoveel mensen die trots zijn op hun cultuur🤗

Brute Vikingen in kilt gooiden boomstammen, hamers en kegels. Meisjes in traditionele kleding deden een danswedstrijd. Er waren wedstrijden kussengevecht, sprint, ringsteken. En tussendoor was daar steeds de parade van een hele stoet doedelzakken en trommels. Hoewel het geluid van een doedelzak ons niet per sé heel gelukkig maakt, was het in deze vorm heel goed te doen😁 

Na nog een kort bezoekje aan Smoo cave was het dan toch tijd om deze prachtige plek in het Noordelijkste puntje weer achter ons te laten. 

Via een prachtige weg langs de westkust, doemde na een uur of vier rijden Skye bridge voor ons op😄 Woehoe!!! Weer zo'n prachtige plek!!!!! Bij aankomst op de camping moesten we even strak onderhandelen maar hebben nu toch een van de mooiste plekjes op de camping te pakken😍 Met ge-wel-dig uitzicht op het meer/de zee en de bergen gaan wij ons hier de komende week zeker vermaken🤗

​​​​​​